Mr. Worth It

     Ano ba ang qualities na hinahanap mo sa isang taong pag-aalayan mo ng iyong puso? Well ako, I created a long list ng mga katangian na gusto ko sa isang lalaki. Heto ang mga iyon:

•Hindi Boring→ Obvious naman na gusto ko yung mga taong nakakatuwang kausap. Ayoko ng boring. I am not really attracted sa mga boys na to the ninth level ang pagka-serious sa buhay and to those who don't even know how to make things a bit lighter paminsan-minsan. Well, hindi naman ako naghahanap ng joker or comedian-type na otoko. Basta ang gusto ko lang is someone na marunong tumawa, hindi yung mapagkakamalan mong comatose dahil wala man lang response. I think everyone will agree if I say na lahat naman tayo ay gusto ng taong masarap kasama.

Love From A Man

     Wala akong kuya. Gusto kong magkakuya. Inggit ako sa mga may kuya. Ako ang panganay sa aming magkakapatid kaya technically ako ang kuya (ew).

Sabi nila sweet daw ang mga kuya, maalaga, mapagmahal at higit sa lahat protective sa kanilang younger siblings. Di ko 'yan na-experience kasi nga wala ako niyan as I have said kanina.

I grew up na mas madami ang babaeng kasalamuha ko kesa lalaki. Mas naging ka-close ko ang aking dalawang shupatid na merlat. Puro babae din ang naging kalaro ko noon dahil puro babae ang kapitbahay namin. Meron namang mga batang lalaki noon pero most of them ay medyo distant ang bahay sa amin (kaya di ko nakalaro) tsaka di ko rin kasi ma-take ang kakulitan nila at di ko masakyan ang kanilang mga trip.

Right now, I sort of feel a lack of love from men. I don't know if I am just being 'mapaghanap' pero parang nakukulangan ako (slight lang) sa sweetness mula sa aking father and brother. Pero huh, wala akong problema sa kanila dahil pareho silang super bait. In fact they never made me feel na hindi nila ako tanggap (kahit di nila sabihin) and they never got angry with me just because of my sexuality. Kung kabaitan lang ang pag-uusapan, perfect 10 ang score nila sa'kin. Ngunit, sweetness lang talaga yung hinahanap ko.
Sige na oo na. Mapaghanap nga talaga siguro at OA lang ako for me to feel this way.

     Meron akong younger brother, turning 18 na siya ngayon. Lumaki kasi siya sa poder nina uncle and auntie since he was just 4 years old. Doon na siya tumira since then. Approximately 30 kilometers ang kanyang tirahan (with uncle and auntie) mula sa aming tahanan (his real family). Umuuwi lang siya dito sa amin every Christmas at summer vacation. Ngayon since may pasok ay andun pa rin siya kina tito at tita umuuwi dahil dun siya nag-aaral. Ang ganoong set up ang isa siguro sa mga reasons kung bakit hindi ako naging gaanong malapit sa kanya.

Hindi ko masabi kung close ba kami ng kapatid ko dahil nag-uusap naman kami at nagkukwentuhan about movies, technology, gadgets and other stuffs pero we never talk about personal things. Besides, di siya masyadong nag-oopen up sa akin at sa iba pa naming kapatid about his feelings kundi kay mama lang. Minsan nga tahimik lamang siya.

Natutunan ko sa Pag-ibig

     In fairness sa akin simula nang nag-18 ako ay lumawak na ang pang-unawa ko sa pag-ibig. Noong minor pa lang kasi ako ay hindi ko lubusang ma-distinguish ang pinagkaiba ng love sa crush (isip-bata eh). Noon ay sobra sobra ako kung magka-crush (baliwan levels) at dumarating pa sa point na akala ko'y love na. Noon ay nagkaka-crush ako sa isang tao for no apparent reason. Noon yun. Pero ngayon, in fairness nag-mature na talaga si beki.

Ngayon ay hindi na ako nagkaka-crush kung kani-kanino lang (unlike noong high school). Napansin kong choosy na ako ngayon sa taong magugustuhan ko. Siyempre sa una ay naa-attract ako sa lalaki lalo na't 'pag gwapo pero 'pag nakita kon na yun lang ang magandang katangian niya ay di ko na ito nagugustuhan. Ewan lang. Para sa akin kasi, aside sa pagiging pogi ay hinahanap ko siyempre sa isang lalaki ang mga katangian na masasabi kong kahanga-hanga at iyan ay tulad ng pagiging responsable, matalino, at masipag. For me, iyon ang mga katangian na nakakapagpabighani sa akin.

Tsokolate

     Kahapon ay nag-search ako sa Google about sa mga pagkaing dapat kainin ng mga taong anemic (anemic kasi ako). I found out na isa sa mga pagkaing may mataas na iron ay ang dark chocolate. My reaction was "Ang sosyal naman!" The first thing that came into my mind kasi was yung mga chocolates na galing sa ibang bansa. Nakalimutan ko na yung tablea ay considered din palang dark chocolate. lol

Doon ko napag-isip isip na dapat ay lantakan ko na yung natitirang mga tablea sa house bago pa ito makain ng iba.

Literally and Figuratively

Gustong gusto ko ng petchay sa sinabawan, literally.

On the other hand, never akong kakain ng “petchay” na may sabaw, figuratively. Ew!

Towers

     Three years ago, I had a mysterious dream. I found myself standing outside, between two strange buildings. The lofty towers are connected by a sky bridge of some sort. It is made out of glass and I could clearly see the city's reflection on it. I gazed in awe at the building. Its architectural design is quite complicated and futuristic, like the ones you often see when watching Hollywood sci-fi movies.

Nothing unusual happened. As far as I can remember, I did nothing but to keep on standing on the same location until… suddenly I woke up.

When I woke up, I actually didn't mind it. I thought of it as an ordinary dream, or just an imagination made by my subconscious mind.

     After a year, while browsing the internet, I was astounded when I came across with this very familiar picture:

2016 The VERSATILE BLOGGER AWARD: Plus 7 Random (and Interesting) Facts About Me

     I would like to thank Mr. Tripster of Tripster Guy and jep buendia of KORTA BISTANG TIBOBOS for nominating me for the Versatile Blogger Award.

Dati ko nang naririnig or should I say nababasa sa blogosphere ang award na iyan pero wala talaga akong alam kung ano 'yan. Kaya naman nung na-nominate ako ng dalawang bloggers na minention ko above ay napa-Google search ako bigla (at binisita na rin ang ibang blog) para magkaroon ako ng idea of what it is about.

Dahil sa na-nominate ako, as a rule ay kailangan kong mag-share sa inyo ng 7 Random Facts About Me. Naisip kong habaan ang list na 'to dahil alam ko na mas nage-enjoy kayo sa 'mahaba'. Alam niyo 'yan. hihi
Reydi na ba kayo? Here we go:

Untranslatable

     Tagalog is not my mother tongue. Dahil dun, may mga salita na hindi ko ma-express sa Tagalog dahil hindi ko alam ang translation nito o baka naman wala talaga itong translation. Ngayon ay may isi-share ako sa inyong mga Bikolano words and their meanings. Please tell me kung ano ba ang Tagalog translation ng mga ito or pakisabi na lang kung may translatable ba ito at all.
(Note: I used some special letters like "â, î, û" to indicate that the word has a glottal stop. In case you do not know what it is, ang glottal stop ay ang pagtigil ng airflow sa pamamagitan ng pagsara ng lalamunan. Halimbawa ng mga salitang may glottal stop ay tulad ng matandA, batA, mababA, hindI, pagsukO, tulirO.)


Here are the words:

1.) nalî [adjective] → (This word is pronounced like the Tagalog word 'mali'. Stress is on the second syllable and has a glottal stop on the last.)
Nali is used to describe a person na sobra ang pagka-excite at pagmamalaki sa isang bagay o experience, lalo na’t kung bago tulad ng gamit, damit, o gadget. Perfect example ng nali ay yung mga taong porket may new iPhone sila ay minu-minuto na kung ito'y gamitin at halos ayaw na itong bitawan at buong-puso ang pagmamayabang sa mga friends niya para siya'y kainggitan. 
Ang pinakamalapit atang word to translate this in Tagalog is 'ignorante'. Although ignorante and nali are alike in some ways, they are not interchangeable. For instance, consider the following examples:

Example #1: Ang batang babae ay nali sa kanyang bagong manika. Lagi niya itong hawak.

In the given example above, ang batang babae ay nali pero you cannot conclude na ignorante na siya dun. She knows what the doll is and she knows how to play it. It's just that bago sa kanya 'yun kaya excited siyang laruin ito.

Example # 2: Ang probinsiyanang si Inday ay nali sa pagsakay ng eroplano. Patalon-talon siya pasakay dito.

In this example, ignorante is synonymous to nali.

I hope I explained it well. Okay, let's move on to the next word.

Salamuch!

     I want to express my deepest gratitude to all the avid readers of this blog. I want you know that you guys are the reason why I keep on writing. You really motivate me. Without you, this blog would have been closed long ago.

Apparently, my visitors are predominantly from the Philippines. Maraming salamat po sa inyong lahat.
But of course, I also want to acknowledge and thank those visitors from overseas that comprise about 33% of my overall blog traffic. They are mostly from (here are the top 9 countries) USA, France, Saudi Arabia, Russia, United Arab Emirates, Kenya, India, Canada, and United Kingdom. I assume some of you might be OFWs, or maybe simply Filipinos living abroad. Pero kahit ano pa man kayo, all I can say is salamat sa inyong palaging pagbisita. Nawa'y nag-enjoy kayo sa pagbabasa at mag-enjoy pa lalo sa mga susunod kong mga chika.


I also want to thank those non-Filipino-speakers who still visit my blog even if they don't understand the Filipino language. I know this because Google Translate has been a part of my blog traffic.

Napaisip tuloy ako, naiintindihan kaya nila ang mga kwento ko na ni-translate ni Google? We all know naman na hindi reliable si Google gamitin sa pagsasalin ng mga pangungusap dahil kadalasan wrong grammar ang ibinibigay nitong kasagutan.
Heto ang example:

Improvement at New Year's Resolution

     Kahit papano'y meron naman akong naging improvement sa aking sarili noong 2015 although most of it are maliliit lang (maybe for you) pero for me it means a lot.

Halimbawa na diyan ang being true to myself (kahit paunti-unti). Kung noong first quarter of the year ay palihim akong gumamit ng powder foundation sa bahay, ngayon nakakapag-apply na ako nito kahit sa harapan pa nina mudra, pudra at mga kapatid. Hindi na ako nahihiya. Mas nae-express ko na ang totoo kong sarili sa aking pamilya kahit little by little. Wala naman silang nagiging violent reaction and happy ako dun dahil no more questions na sila pagdating sa aking sexuality. I think there is no need na magtanong pa sila kung ano ba talaga ako dahil halata na rin naman. Iinit siguro ang ulo ko 'pag tinanong pa nila ako about diyan because it's like nagtatanong sila ng “Katoliko ba ang santo papa?" na obvious naman na ang answer.

Natatawa na lang si mudra (pati na din ako) dahil ako lang ang nag-iisang miyembro sa pamilya na gumagamit ng fawndeyshen. Sa totoo lang, si mudra ay hindi mahilig gumamit ng beauty products. Yung tipong konting pulbos lang ay ok na sa kanya. Yung sister ko naman, di rin siya fan ng pagme-makeup. Powder lang din ang ginagamit niya (paminsan nga lang din eh) pero yung mga ibang cosmetics eh ayaw niya talagang i-try.

Sabi ni mudra sa akin: “Nung bata pa ako'y wala talaga akong kahilig-hilig sa makeup. Yung kapatid mo ay nagmana rin sa akin na di mahilig maglagay ng kung ano-anong something sa mukha. Pero ngayon, yung lahat ng pagpapaganda na hindi namin ginawa ay bawing-bawi mo."

Hahaha. It made me laugh so hard nung narinig ko yun na sinabi ni mader. Super totoo yun. Pano ba naman kasi eh binayayaan sila ng kagandahan samantalang ako kailangan ko pa iyon paghirapan. hehe

Anyway, dumako na tayo sa next topic.

Holiday Diary ni Bakla: Puke Cake, Binyag, Sine, Laro, New Year 2016

     Happy New Year sa inyong lahats! Sorry for the long update mga ka-chika. I am supposed to write this post last week kaya lang dahil sa super na-enjoy ko ang holiday eh natengga ito. Pero ngayon I'm back na para ikwento sa inyo ang mga aking mga ganap from December 24, 2015 hanggang ngayong Bagong Taon. Medyo mahaba 'to so please bear with me. Okay so let's start this.


December 24, 2015
Thursday, 6:00 pm

     Hinihintay namin ang fudams na galing sa aming pinsan. Sabi niya kasi kay mudra 'wag na daw kaming magluto ng food for Noche Buena dahil siya na daw ang bahala para dito at aabutan niya na lang daw kami. So ayun naghintay kami sa arrival ng pagkain. Pinuntahan siya ng kapatid ko sa kanyang bahay upang tingnan kung luto na ang mga fudang pero wala siya dun. Nakasarado ang pintuan ng bahay niya. Nakapatay ang mga ilaw. Mukhang walang tao kaya naman nag-decide si sister na umuwi na at nag-assume na baka may pinuntahan si pinsan.

Natapos ang gabi na walang dumating na handa. Sabi ko mukhang niloloko ata kami nitong pinsan ko hehe. Despite that, di pa rin kami nag-prepare ng food for Noche Buena. Sabi kasi ni mudra sa Pasko (kinabukasan) na lang daw kami magluto dahil kung gabi kami kakain ng sobra eh baka mategi kami the next day dahil sa bangungot dala ng kabusugan. So sabi ko sige. Ayun natulog na lang kami agad at sinabing bukas na lang ang handa.


December 25, 2015 - Christmas Day
Friday, 8:00 am

     Pagkagising ko ay tumambad sa akin ang iba't-ibang handa. Thank God dahil inihatid na rin sa wakas ni pinsan ang pagkaing kaniyang ipinangako na dapat sana ay kagabi pa. Hayan tingnan niyo na lang below ang ilan sa mga pictures na inilatag namin sa aming mesa noong Pasko. (I was hesitant at first kung ipo-post ko ba 'tong mga piktyurs dahil for sure 'pag nakita 'to ng family ko eh malalaman nila na ako si AnonymousBeki. Pero I told myself bahala na. I will do this for my readers. hihi. Pasensya nga pala dahil low quality ang images.)

Pancit Palabok

Galing 'yan sa isa naming kapitbahay. Buti na lang at nagluto siya niyan dahil ang tagal ko nang nagre-request kay mudra na magluto ng palabok pero hindi niya naman niluluto. Sawa na kasi ako sa spaghetti na hinahanda namin every year. In fairness sa dila ko huh, nag-mature na siya finally. Spaghetti kasi ang dating favorite food ko for the past 15 years. Buti na lang at nag-iba na ang taste ko dahil di na ata bagay sa edad kong decinueve na spaghetti pa rin ang peyborit haha.

Pancit Canton

 Si mudra naman ang nagluto nitong Pancit Canton. Like the palabok, matagal ko na din itong nire-request na lutuin ni mudra. Sawa na kasi ang panlasa ko sa palagi niyang niluluto na pancit bato. Gusto ko pancit canton naman.

Puke Cake