AnonymousBeki is the Godfather

     Noong isang araw, a friend of mine came into my house. May dala siyang papel at ballpen. Mukhang importanteng dokumento. Nagtaka ako.

Iniabot niya sa'kin yung papel at ballpen. Then sinabi niya ang kanyang pakay. Kailangan ko na daw pirmahan ang papers sa pagpapatunay na tinatanggap ko na ang pagiging ninong ng kaniyang anak.

Nalurky aketch habang hawak ko ang ballpen. Nagdadalawang isip kung pipirmahan ko ba o hindi. Pero siyempre ang sama ko naman kung tatanggihan ko ang bata di ba. Pero siyempre may boses sa utak ko na nag-iinarte at nagsasabing wag ko daw lagdaan.

Ang inaarte ko lang naman sa pagiging ninong ay ang hindi ko pa pagiging handa. Being a ninong is a big responsibility. It is like promising to a person that I am willing to be the second parent of her child. So paano yun eh hindi nga ako ako willing not because ayaw ko at all but rather hindi pa nga ako handa?

May dalawang pipirmahan sa papel, para iyon sa dalawang magiging godparents at isa na ako dun. Isa rin sa hindi ko matanggap ay dun ako sa 'Godfather' kailangan pumirma. Nakakasama ng loob debah? ECHOZ! Parang mas ikatutuwa ko sana kung doon ako sa Godmother category pipirma. At sa tingin ko mas matutuwa ako lalo kung may word na "Fairy" sa unahan nito. Ang lakas maka-Cinderella. Then suddenly naalala kong hindi rin pala pwede dahil lalaki ang magiging inaanak ko. Lol 

Nilagdaan ko na finally yung papers. Sabi kasi ni mudra masama daw na tinatanggihan ang mga ganyan. So ok pinirmahan ko na. Ano pang magagawa ko.

Ang sad lang kasi magiging ninong na ako pero yung sarili kong ninong ay once lang ako niregaluhan noong Pasko, maybe more than a decade ago. Ang sad din kasi mawawalan na ako ng karapatang magreklamo sa ninong ko tungkol sa mga hindi niya naibigay na regalo. Kung magde-demand ako sa kanya, chances are magde-demand din si inaanak. Babalik din sa akin. Much better quiet na lang ako hihi.